سه اصل مورد نیاز برای نوشتن
افراد بسیاری در مورد شرایطی که شخصی باید داشته باشد تا بتواند بنویسد (نویسنده شود) نظر داده اند و هر کدام با توجه به ذهنیات، تجارب و شناخت خود در مورد این موضوع سخن رانده یا کتاب نوشته اند. من هم در اشاره ای گذرا نظر خود را در قالب سه اصل کوتاه استعاری بیان خواهم کرد. به نظر من برای این که یک نفر نویسنده شود باید سه چیز داشته باشد:
قلم، جنم و صنم.
قلم را استعاره از وسایل مادی یا سخت افزاری مورد نیاز برای نوشتن گرفته ام. ناگفته نماند این وسایل گاهی پا را از حدود مادیات فراتر می گذارند که آن را توضیح خواهم داد. بدیهی است که برای نوشتن قلم و کاغذی نیاز است اما آیا همین که شخص برای نوشتنش قلم و کاغذ داشته باشد کار تمام است؟ مسلماً نه. بعد از آن، جایی برای نوشتن لازم است (اتاق کار، خلوت دوست داشتنی، میز تحریر و ...) حتی برای بعضی از نویسندگان اگر نوع قلم و جای نوشتن مناسب فراهم نباشد نمی توانند بنویسند. علاوه بر اینها فراغت (فکری، اقتصادی و ...)، تأمین فکری (مطالعات مورد نیاز و کتاب های در دسترس و ...)، روحیه و شادابی روحی و ... با اینکه مادی نیستند اما جزو لوازم شروع نوشتن هستند که من آنها را هم در همین بخش قرار می دهم.
جنم را استعاره از استعداد و توانایی نوشتن گرفته ام. واضح است که به صرف فراهم بودن شرایط کسی نویسنده نمی شود بلکه باید به اصطلاح چاه خودش دارای آب باشد. تا سر سوزن ذوقی در کار نباشد و شخص جنم نوشتن را نداشته باشد راه به جایی نخواهد برد.
در نهایت صنم را هم استعاره از انگیزه برای نوشتن گرفته ام. شخص باید برای چه و که و به عشق چه و که بنویسد؟ تا انگیزه و کششی برای نوشتن نباشد شخص برای چه خودش را به زحمت بیندازد و فسفر مغز بسوزاند. حتی برای نوشتن یک نامه معمولی هم حداقل باید به شخص خاصی نظر داشته باشد تا قلم در دست بگیرد و بنویسد، چه رسد به نوشتن یک متن طولانی ادبی مانند رمان یا تحقیقی مانند تاریخ و ... .
به هر حال نمی گویم الا و لابد شرایط نوشتن این سه است و این سه شرط لازم و کافی برای نوشتن است به طوری که نبود یکی کلاً باعث عدم نوشتن و وجود هر سه باعث ایجاد نوشته و تولید نویسنده می شود. اما در مجموع این سه اصل از دید من برای نوشتن لازم است و اگر هر سه موجود باشند به احتمال زیاد نویسنده و نوشته ای از دل آن ظهور خواهد کرد.