مثل قبل

هیچ چیز مثل قبل نیست
هیچ چیز مثل قبل نبود
من من نبود
من دیگر من نیست
من کم شدم

تکه یا تکه‌هایی از خودم را از دست دادم
و حالا کم‌کم دارم هیچ می‌شوم
شاید هم همه شوم
یا همه یا هیج
این ظالمانه است
ولی همین طور است
و کاریش هم نمی‌شود کرد
تا کی آدم می‌تواند فقط با خودش حرف بزند
تا کی آدم می‌تواند همه چیز را در خودش بریزد
تا کی این وضع می‌تواند ادامه داشته باشد
بالاخره یک‌جا لبریز می‌شود
شاید هم منفجر 
کی این وضع به حالت عادی خودش برمی‌گردد
معلوم است که هیچ وقت
مگر زمان به عقب برمی‌گردد؟
مگر آب رفته به جو برمی‌گردد؟