عشق

عشق آید که درون را به تلاطم بکشد
شررش مشعله تا گنبد هفتم بکشد

 

فرد عاشق ره پر رنج و تعب دارد پیش
سوز آه دل او گاه به انجم بکشد

 

هر چه ناخالصی و زشتی و نازیباییست
آتش عشق بسوزاند و در خُم بکشد

 

غرقه سازد به خُم مستی و هشیار کند
نه چنین مستی ازین سان به توهم بکشد

 

سرّ عشقِ دلِ عاشق، دلِ عاشق داند
کار عشاق چه آسان به تفاهم بکشد

 

یک زبان بیش ندارد سخن عشق و چنین
در جهان نغمه آن در همه مردم بکشد

 

چون شود نقش محبت به دل عاشق حک
به جمال همگان نقش تبسم بکشد

 

#محمد_جلوانی