نان به نرخ روز خور

می‌شناسم من تو را ای نان به نرخ روز خور
مار و عقرب‌‌زنده‌کن، شیر و پلنگ و یوز خور 

 

می‌زنی دوری دگر تحریم را بی‌درد سر
خَم نمایی حُکم قانون، مصلحت‌آموز خور 

 

شیره‌ی مردم بدوشی از همان اول به زور
گشته‌ای پروار و چاق از چربیِ آغوز* خور 

 

ما به تیر غمزه‌ای دل را دهیم از دست و تو
ضدّ ضربه، بی‌تفاوت، ناوکِ دل‌دوز خور 

 

ما چنان حسّاس بهر لقمه‌های شبهه‌ناک
تشنه‌ی مال حرامی، لقمه‌ی مرموز خور 

 

قوز بالا قوز هستی روی دوش مردمان
کاش می‌شد تا ببینیمت به نقشِ قوز خور 

 

حالت مسندنشینی را نباشد ره به ما
باد ارزانیّ‌تان این حالت دل‌سوز خور 

 

*آغوز اولین شیر میش پس از زایمان که چربی فراوان دارد.