یک متن شبه عاشقانه
خدا نکند آدم کتاب بازی باشید و پایتان به نمایشگاه کتاب یا یک کتابفروشی با کتاب های نایاب یا تخفیف دار باز شود. در چنین جاهایی آدم کتاب باز مانند عاشقی است که معشوقش بی سر و صدا از دور نشسته و به او چشمک می زند. آن هم نه یک معشوق که هزاران معشوق. می خواهد تک تک آنها را در دست بگیرد، لمسشان کند، در آغوش بفشارد و برای همیشه از آن خود کند اما ...
تلاشی برای تفکیک افرادی که با دانش سر و کار دارند
در یک نگاه کلی سه طبقة دانشگر (اهل علم/ کسانی که با دانش سر و کار دارند) را می توان از یکدیگر بازشناخت:
طبقة اول دانشجویان هستند. دانشجو نه به معنای خاص دانشگاهی آن بلکه به صورت عام هر آن کس که در راه کسب دانش تلاش می کند.
طبقة دوم دانشوران هستند. (دانش + ور به معنای دارنده) یعنی کسانی که توانسته اند توشه ای از دانش برگیرند.
و طبقة سوم دانشمندان. به معنای کسانی که توانسته اند نه تنها توشه ای از دانش داشته باشند بلکه تا بدان پایه دست یافته اند که می توانند به نقادی دانش بپردازند.
جریان های اصلی تاریخ نگاری در ایران معاصر
بدون این که هیچ ادعای تاریخ نگاری و تاریخ شناسی داشته باشم در مطالعات تاریخی خود که به صورت آهسته و پیوسته در سال های گذشته داشته ام به طور عمده به سه جریان اصلی در تاریخ نگاری در ایران معاصر (منظورم از ایران معاصراز زمان ورود عناصر مدرنیته به ایران در اواخر عهد ناصری و شروع جنبش مشروطیت است)برخورده ام که ذیلاً آنها را معرفی می کنم.
نگاهی دیگر به کتاب «حاجی آقا» نوشته صادق هدایت
«حاجی آقا»ی صادق هدایت را خواندم. کتابی شعاری –شعار زده- و سطحی بود. از لحاظ تکنیکی نیز واقعاً ضعیف بود اما چه به دلم نشست.
