آزادی

چه واژه عجیبی

چه واژه نجیبی

که سال‌هاست دنبال تو می‌گردم

اما هنوز نیافتمت

زندگی بی‌تو بی‌معناست

چه شکوهی

چه لطافتی

چه واژه زیبایی

که نفس کشیدن بی تو بیهوده است

و ما سالکان تنپوش‌های پاره

دربندان بیچاره

روزها، سال‌ها و قرن‌هاست که تو را نداریم

از دستت داده‌ایم

ما زندانیان مرده

زنده‌میران بی‌آینده

همواره تو را چشم انتظاریم

شاید که بیایی

و زیر حریر نیلگون تو دمی بیارامیم