مبهوت
چهارشنبه, ۱۶ خرداد ۱۴۰۳، ۰۷:۱۵ ق.ظ
مبهوت توام سنگ‌تر از سنگ‌تر از سنگ
لبریز توام آب‌تر از آب‌تر از آب
سرمست توام، مست‌تر از مست‌تر از مست
بی‌هوش‌تر از خواب‌تر از خواب‌تر از خواب
چشمان تو چون پیک بلوری است پر از می
خالص‌شده و ناب‌تر از ناب‌تر از ناب
این ناله‌ی غمناک از آن زخم نگاه است
بر ساز دل غم‌زده‌ی من زده مضراب
دنبال توام کوی به کو، خانه به خانه
مانند غلامی که رود در پی ارباب
رو سوی تو دارم ولی انگار به مسجد
رخسار تو شد قبله و ابروی تو محراب
در جمله‌ی آفاق نظر کردم و باشد
فهمیده و باهوش و خرد مثل تو کمیاب
امّید که روزی برسد از می وصلت
گردد دل عطشان من غمزده سیراب
