ت تق

تَ تَق

ترکید

سندباد من

ای پاریس

پیاده روی روی برگ‌های خزان‌زده‌ی شانزه لیزه

و دست‌های بی‌جای احساسِ گم‌شده‌ی نمی‌دانم

به من گفت ایثار تارکوفسکس یا نوستالژیا

و لوور را با هم قدم زدیم

پاییز را شماره کردم

دقیقاً سی و یک بار 

که هشت بارش جنگ بود

و ما بقی چه؟

ریشه در وطن دارد یا ...؟

این پاییز بی‌بهار

هر چند دیگر هیچ‌گاه بهار را نمی‌پسندم

بدون سندباد من که

تَ تَق

ترکید

 

88/5/4