با چی مشکل داری؟
زیاد بنویس
زیاد بکِش (نقاشی را می‌گم)
سعی کن هر چی تو ذهنت داری بیرون بریزی
اصلاً سعی هم نکن
فقط بیرون بریز
به هر شکلی که دوست داری
نوشتن
کشیدن
حرف زدن
یک کانال تلگرام تک نفره درست کن و توش ویس بذار
هر چی دوست داری بگو و توی این کانال بذار
شاید کسی خوند
اگر کسی هم نخوند طوری نیست
اصلاً بهتر
پادکست درست کن
کلیپ بساز
دابسمش درست کن
مثل خیلی از این ...خل‌های دیگه
باکیت نباشه
فقط یه کاری بکن
با هر چی و هر کی مشکل داری داشته باش
اینجوری خودت را تخلیه کن
اما خودت باش
لازم نیست از کسی تقلید کنی
لازم نیست کار حرفه‌ای بکنی
لازم نیست نظر دیگران جلب کنی
لازم نیست مورد تأیید دیگران واقع بشی
شاید این حرفی که در ادامه می‌گم از نظر اخلاقی یا روان‌شناسی خیلی حرف درستی نباشه
اما من به شما توصیه‌اش می‌کنم
این که تو می‌تونی زندگی دوگانه‌ای داشته باشی
هیچ عیبی هم نداره
یعنی چطوری؟
یعنی این که وقتی می‌ری سر کار یه آدم منظم و مرتب وظیفه‌شناس و حرفه‌ای باشی
سر و سنگین
باوقار
حتی مؤمن و اهل نماز اول وقت
اما در خلوت خودت یه آدم شلوغ و بی‌نظم و راحت‌گیر و خوش‌گذران باشی
اهل دوستی و بگو و بخند باشی
و هر جور که حال می‌کنی در خلوت خودت رفتار کنی
خلوت و زندگی داخلی تو ربطی به هیچ کس نداره
مال خودته
مال خودِ خودت
البته ممکنه دوست داشته باشی توی خلوتت هم مثل سر کارت رسمی و دیگران‌پسند باشی
فبها
چقدر هم خوب
اما اگه در شرایطی قرار داری که مجبوری در حضور رسمی و بیرونی خودت جوری رفتار کنی که در درون خودت اون رفتار را دوست نداری
حتماً این زندگی دوگانه را تجربه کن
حالشو ببر و به منم دعا کن (چشمک)
