بنویس

هر وقت می‌خواهم به وبلاگم سر بزنم 

و چیزی بنویسم

با خودم می‌گویم

برای چه؟

آخر این کار چه فایده‌ای دارد؟

ول کن بابا

آخر، نوشتن چه سودی برای تو داشته است؟

اما چند روز که نمی‌نویسم

احساس می‌کنم چیزی کم دارم

لازم دارم بنویسم

بنویسم که نشان دهم هنوز زنده‌ام

و نفس می‌کشم

نشان دهم که من هم هنوز می‌توانم

چیزی برای ارائه داشته باشم

نشان دهم که هنوز می‌توانم اثری از خود به جا بگذارم

حتی اگر در حد یک یادداشت روزانه باشد

یا حتی کمتر از آن.

نوشتن به من حس زندگی می‌دهد

نمی‌گویم بدون نوشتن می‌میرم

نمی‌خواهم شعار هم بدهم

اما واقعاً به این کار نیاز دارم

هر چند بیهوده

و بی‌ثمر باشد.

هر چند کسی نوشته‌هایم را نخواند

هر چند وبلاگم برایم تبدیل به یک دفترچه‌ی یادداشت شود.

می‌نویسم

و احساس خوبِ به اشتراک گذاشتن افکارم را در درونم ذخیره می‌کنم.

امیدوارم بتوانم این حس خوب را به دیگران هم منتقل کنم

و مدام نوشته‌هایم را بهتر کنم.