هوای ابری

هوای ابری امروز وصف حال من است
گرفته، غم‌زده، این ابرها مثال من است 

 

مرا گریز نباشد از این که بخت من است
مرا فرار نباشد از آن که فال من است 

 

نشسته گوشه‌ی دنجی و شعر می‌خوانم
که شعر مایه‌ی پرواز هر خیال من است 

 

نوشتن از غم این روزگار کار من است
غزل که از پی او می‌دوم غزال من است 

 

مرا به سر بود آری هزارها سودا
همین دو روزه‌ی عمر آخرین مجال من است 

 

اگر چه رنج کشیدم ز مردم دنیا
نخواستم بدیِ کس، همین مدال من است 

 

اگر چه دست من از ثروت جهان خالیست
به دلخوشی گذرانم که این روال من است