حسین آمد

آری حسین آمد و ما را خرید و رفت
ما را به سوی درگه خاصش کشید و رفت

 

ما را که غرق بحر گناهیم بار داد
این عیب‌ها که بود به ما را ندید و رفت

 

ما را لیاقتی که نبود او به لطف خود
نجوای دادخواهی ما را شنید و رفت

 

هر کس که گشته است نمک گیر سفره‌اش
سوی بهشت خوب خدا پر کشید و رفت

 

از شوق این که بر سر خوانش نشسته است
راحت حجاب هر دو جهان را درید و رفت

 

هر کس که شد اسیر جهان باخت در عوض
او شد برنده که ز همه دل برید و رفت

 

ما دلخوشیم زین که به او دل سپرده‌ایم
او نیز این دل از کرمش برگزید و رفت

 

ما را نبود ارزش یک دم توجهش
او خالصانه قلب سیاهی خرید و رفت