شنبه
سه شنبه, ۱۰ بهمن ۱۴۰۲، ۰۷:۲۸ ق.ظ
شنبهی پوچ، شنبهی خالی
شنبهی فکرهای پوشالی
هفتهای پرملال در پیش است
دانی این را به طور اجمالی
بدنی سرد با دهانی خشک
حس سنگین و سخت بدحالی
داغیِ روح روی پیشانی
بر لبان نکتههای تبخالی
اول صبح و چای و یک سیگار
تلخی داریوش اقبالی
میکَنی میروی سرِ کارَت
با پراید سفید یخچالی
قصد پرواز و پای بسته به بند
هدفت اوج بیپر و بالی
گم شده روز و ماه در ذهنت
پنج اسفند یا که شوّالی؟
با چنین وضع، آخر هفته
حاصلت نیست جز لجنمالی
۰۲/۱۱/۱۰