شادمونی

نمیای با من یه پیکی بزنی به شادمونی
نمیای یه شب که پیش دلِ زارِ من بمونی 

 

من و این دلی که غصه پُرِش از غبار کرده
تو بیا کمک کن این بار، توی این خونه تکونی 

 

تو که پیش من بمونی دل من می‌کنه پرواز
توی باغ عشق نابت می‌کنم من باغِبونی 

 

هر چی دارم واسه‌ی تو، خونه‌ی من خونه‌ی تو
چرا فاصله بیفته بین دو رفیق جونی 

 

بیا و مرهم زخم دل صد پاره‌ی من شو
چسب زخمی بشو روی زخمای این دلِ خونی 

 

شاید از حرفای من می‌کنی اشتباه برداشت
من رو راستم با تو عشقم، خودت اینو خوب می‌دونی 

 

توی آسمون این شب گر چه بی‌بال و پرم باز
فقط اون تویی که من رو تا ستاره می‌رسونی