من هستم
شنبه, ۲۴ آذر ۱۴۰۳، ۰۷:۵۸ ق.ظ
من هستم و زندگی می‌کنم
در غایت ملال
در اوج ناامیدی
ناامیدی از هر آنچه می‌خواهم
و بدان نمی‌رسم
ناامیدی از هر کسی که دستم را پیشش دراز کردم
و دست خالی برم گرداند
سیاهی و خاکسترگونگی زمان
بر پلک‌هایم فشار می‌آورد
و نمی‌گذارد
رؤیاهایم را
در فراروی زمان به نظاره بنشینم
نه که به آنها برسم
همین که در رخوت دل‌انگیز آن غوطه بخورم
برایم کافی است
اما لعنت
همان را هم نمی‌گذارند.
