بازار شریعتی خوانی

نگاهی به علل استقبال داغ از بعضی سخنرانان و نویسندگان 

بارها شنیده ایم فلان خطیب دهَن گرمی دارد و یا فلان سخنران حرف هایش به دل می نشیند یا به قول حافظ آنی دارد که توجه دیگران را به خود جلب می کند و بندة طلعت خود می نماید. آیا آنان قدرت و محبوبیت خود را برای سخنور و نویسندة قابل شدن با کتاب خواندن و تمرین کردن به دست آورده اند؟ یا این که به شانس و اقبال و استعدادهای نهفتة خدادادی خود بسنده کرده اند؟

چرا بعضی از گویندگان (خطبا) یا نویسندگان در یک جامعه گل می کنند؟ با این که در مقایسه با همکاران یا هم صنفانشان حتی ممکن است چه از لحاظ مرتبة علمی، چه از نظر هنر و فنون ارائة مطلب یا به روز بودن و غیره پایین تر هم باشند. اما باز هم بیشتر در دل مردم جای دارند و بیشتر مورد استقبال قرار می گیرند.

ایده ها از دست می روند

با ایده هایتان چه می کنید؟

حدس می زنم همه انسان ها در طول زندگی روزمره خود به ایده های مختلفی می رسند و غافلانه از کنار آنها می گذرند. نداشتن اعتماد به نفس، تنبلی، نداشتن انگیزه، سرخوردگی و بسیاری از چیزهای دیگر باعث می شود که ما به خود و ایده های خود بی اعتنا باشیم. هر چند جامعه نیز به نوبه خود سدی در مقابل به اجرا رسیدن ایده هاست اما در بسیاری از موارد ما بدون اینکه واقعاً با مشکلات روبرو شویم فقط با توهم این که جامعه یا حکومت یا اطرافیان نمی گذارند ما این کار را انجام دهیم، از زیر بار انجام آن شانه خالی می کنیم و با این کارمان فرصت های بسیاری را از دست می دهیم.