(سیری
در اندیشه های ماکیاولی بخش اول: مقدمه)
قدما بر این عقیده
بودند که انسان مدنی الطبع است. بدین معنی که طبیعت انسان به گونه ای است که
خواهان زندگی دست جمعی در محدوده ای مشخص و در کنار دیگر انسان هاست. این گونه
زندگی لا جرم مشکلات و مسائل خاص خود را نیز در پی دارد. شبیه داستان خار پشت هایی که در اثر سرما به
یکدیگر نزدیک می شوند تا گرم شوند ولی وقتی بیش از اندازه نزدیک می شوند خارهایشان
در بدن همدیگر فرو می رود و مجبورند از هم فاصله بگیرند. انسان ها نیز مایل به در
کنار هم بودن هستند ولی از آنجا که هر کدام سلایق و علایق و روش زندگی ویژه ی خود را
دارند پس از اینکه در کنار هم قرار گرفتند مشکلات به مرور بروز می کند و مجبور می
شوند از یکدیگر دور شوند.