غمی نیست

گفت:

چون می‌گذرد غمی نیست

اما نمی‌دانست

همین گذشتن‌ها

همین درگذشتن‌هاست

که غم است.

بدبختی

چو در بدبختی خود سال‌ها ماندی و فرسودی
فراموشت شده دیگر تو هم خود آدمی بودی 

 

برای خود نکردی یک دریچه باز در عمرت
برای دیگران هر کوره‌راهی بود بگشودی 

اگر من شهردار بودم

خیلی وقت پیش نامه‌ای از سوی شهردار محترم شهرم به دستمون رسید

که خواسته بود

اگه طرح شاخص و ویژه‌ای به ذهنمون می‌رسه که شهرداری بتونه

در طی مدیریت این شهردار اجرا بکنه

اعلام کنیم.

احتمالاً علت ارسال این نامه این بود

که فعالیت‌های معمولی و مرسوم  (روتین)

در پایان دوره‌ی این شهردار

نتونه افکار عمومی را اقناع کنه

و شاخصی در اذهان عمومی برای به یاد ماندن زحمات ایشون باشه.

خوب ما یه فکرایی کردیم

و یه چیزهایی هم نوشتیم

و فرستادیم.

زندگی ناجور

چرا این زندگی این قدر ناهنجار و ناجوره
چقدر این سُنبه‌ی زجر و عذابش سفت و پُر زوره 

 

همیشه خَم باید باشه قد آدم زیر بارش
همیشه دست آدم مثل این که زیر ساتوره 

شاهباز پیر

زانو بزن به پای من، ای شاهباز پیر
من مرد جنگی‌ام که تو را خوار می‌کُشم 

 

یک عمر بود روی سرم سایه‌ات ز ترس
اینک شجاع گشته‌‌ام و زار می‌کشم 

شادمونی

نمیای با من یه پیکی بزنی به شادمونی
نمیای یه شب که پیش دلِ زارِ من بمونی 

 

من و این دلی که غصه پُرِش از غبار کرده
تو بیا کمک کن این بار، توی این خونه تکونی 

اولین مواجهه 16- تولد

پدر بزرگ و مادر بزرگم هفت فرزند داشتند

یعنی

پدرم چهار برادر و دو خواهر داشت.

چرا داشت؟

چون یکی از برادرهایش در روزهای اول جنگ شهید شده بود.

پس الان سه برادر بیشتر ندارد.

اولین مواجهه 15- ساعت

برای یک بچه

ساعت بیشتر از آن که جنبه‌ی وقت‌شناسی داشته باشد

جنبه‌ی زیبایی‌خواهی دارد.

یعنی برای یک بچه

علاقه به ساعت

خیلی به خاطر فهمیدن دقیق زمان نیست

بلکه بیشتر حس قیافه گرفتن

رقابت

و فخرفروشی بین هم‌سالان است.

راه و رسم زندگی

با خودمان که تعارف نداریم.

ما راه و رسم زندگی را بلد نیستیم.

شاید ناراحت شوید

و بگویید 

چرا ما را با خودت قاطی می‌کنی.

شاید تو بلد نباشی

اما دیگران بلدند.

خیلی خوب هم بلدند.

اما من به شما اطمینان می‌دهم

که اکثریت قریب به اتفاق انسان‌ها

نه تنها راه و رسم زندگی را بلد نیستند

که حتی نمی‌دانند چرا زندگی می‌کنند.

قلندروار

به دنبال شه مردان قلندروار می‌گردم
زمین را وانهادم بر سر دیوار می‌گردم 

 

نه یار و همدمی دارم، نه محبوبی، به جز مولا
رهایم از همه، تنها به عشقش یار می‌گردم