نان به نرخ روز خور

می‌شناسم من تو را ای نان به نرخ روز خور
مار و عقرب‌‌زنده‌کن، شیر و پلنگ و یوز خور 

 

می‌زنی دوری دگر تحریم را بی‌درد سر
خَم نمایی حُکم قانون، مصلحت‌آموز خور 

انزوا

انزوا را برگزیدم از جهان و مردمش
عاقبت دل را بریدم از جهان و مردمش 

 

قدّ یک ارزن ندارد ارزشی در دیده‌ام
از کم و بیش آنچه دیدم از جهان و مردمش 

مبهوت

مبهوت توام سنگ‌تر از سنگ‌تر از سنگ
لبریز توام آب‌تر از آب‌تر از آب 

 

سرمست توام، مست‌تر از مست‌تر از مست
بی‌هوش‌تر از خواب‌تر از خواب‌تر از خواب 

خسته ام

خسته‌ام از این روالِ پر مَلال ای زندگی
کاش می‌دادی به من یک ذره حال ای زندگی

 

بسته‌ای درهای خوبی روی من از هر طرف
باز کن درهای خود را، بی‌خیال ای زندگی 

شمعیم

شمعیم، سراپا همه اشکیم و پُر از سوز
این کارِ همیشه است، نه امروز و نه دیروز 

 

ما بسته در این فکر که بند از که گشاییم
در فکرِ گرفتاری ما مردم کین‌توز 

رباعی طنز 10

گر فکر تو درگیر چه و چیستی است

یا در غم آینده و بهزیستی است

زنهار به مغز خود نیاور تو فشار

"چون عاقبت کار جهان نیستی است"

رباعی طنز 9

تریاکی به عشق وافور خوش است

زن‌باز به کارهای ناجور خوش است

تو فکر همی کنی که آنها شادند

"آواز دهل شنیدن از دور خوش است"

رباعی طنز 8

رفتم به کلاس درس و مغزم فرسود

بعدش سر کار رفتم و کار نبود

یک عمر به سگ‌دو زدن و کو حاصل

"کاین آمدن و رفتنم از بهر چه بود؟"

رباعی طنز 7

از باده‌ی ناب اگر که مستی باز آ

گر پرخوری و شکم‌پرستی باز آ

گفتی که از این شنبه کنی ترکِ همه

"صد بار اگر توبه شکستی باز آ"

رباعی طنز 6

در باطن این قلب، بهاری بوده است

این دل نه خزان، بنفشه‌زاری بوده است

این دست که تسبیح به خود چرخاند

"دستی‌ست که بر گردن یاری بوده است"