مردگی

روزهایم چه سخت می‌گذرد

روزهایی که تازه می‌میرم

روزها که فرشته غم را

توی آغوش خویش می‌گیرم

خودکشی

در این شب دلگیر، از وحشتم لبریز

می‌ترسم از هر کس، می‌ترسم از هر چیز

دیوانه

ای که از احوال مجنون خرده گیری، هوش دار

چون که یک دیوانه باشد بهتر از صد هوشیار

دل

شب تا به صبح بس که بنالم به پای دل
هم خون‌جگر شود دل و سوزد برای دل

دیوانه شو

چه اوضاع غم‌انگیزی، چه وضع درهمی دارد

کسی که بهر این دنیای نامیمون غمی دارد

نصیب

هرکسی را هرچه قسمت باشد، آن گردد نصیب

گر فراوان قسمتش یا کم، همان گردد نصیب

پاییز

در انتظارت روزها را می‌شمارم

پاییز! ای فصل دل‌انگیز!

شعر شفاهی 1

 

 

گرد سفید

(یک ترانه)

نامه رو باز کردی و چشمات از اشک

پر شد و می چکید به روی نامه

گفتم : «خداحافظ عزیزم اما....»

دیدی نوشتم : «آخرین سلامه

کراک

(یک ترانه)

دیدم و عاشقت شدم ، اما توی دود کراک

عجب توهمی زدم، این منم و یه عشق پاک ؟