طی گردد

زندگی باید با خوش‌نظری طی گردد
گاه با شوخی و با شور و شری طی گردد 

 

بین مردم همه جا عشق و صفا موج زند
نه که با فتنه و با حیله‌گری طی گردد 

یک شیر خسته

نمی‌دانم چرا هر از گاهی زندگی دست‌هایش را بیخ گلوی آدم می‌گیرد و شروع می‌کند به فشار دادن

آن قدر فشار می‌دهد که انگار جان انسان می‌خواهد بیرون بزند

فشارش را باز هم ادامه می‌دهد

باز هم و باز هم

بیرون از خود

از خود برون بیا و ببین تا ستاره‌ها راهی نمانده است
گل‌ها  شکوفه‌ها
زیبا و سرزنده
دریا پر از خروش
از خود برون بیا و ببین ابرهای سرد
و بارش نم نم باران روی برگ‌ها
از خود برون بیا و سرت را رو به آسمان
در آرامش بی‌کران
در سکوت
نور 

شاعران

ما با کلمات زندگی می‌سازیم
از روی لغات زندگی می‌سازیم 

 

شاعر شده‌ایم و تیزبین و حساس
با ذکر نکات زندگی می‌سازبم 

پاپتی

بی دل و جرات و خجالتی‌ام
بی‌سر و پا نه، گر چه پاپتی‌ام 

 

بس که از پشت خورده‌ام خنجر
پرِ زخم و خراش و خط‌خطی‌ام 

عزیز

حالم خوش است تا تو کنار منی عزیز
تو شور عشق جا شده در این تنی عزیز 

 

یک روح و یک بدن شده‌ایم آن چنان که تو
با من به یک شلیته و پیراهنی عزیز 

رقص

درویش‌های ساکتِ دوار، گرمِ رقص
چرخیده‌اند دور هم این بار گرم رقص 

 

در آتش زمانه پراکنده‌اند و پخش
در آب و باد و خاک طنین‌دار گرم رقص 

خدا

کاری نکرده‌ایم برای خدا چرا؟
این قدر گشته‌ایم ز خوبی جدا چرا؟ 

 

ما را خدا برای محبت درست کرد
بدخُلق و بدمعامله و بدلقا چرا؟ 

گیج

پشت رایانه گیج و مبهوتم
در دلم گاه می‌کنم خنده
گاه مشتاق و سرخوشم، گاهی
نادم و سر به زیر و شرمنده 

 

کار من پشت میز بودن، آه
کارمندم، صبور و پرطاقت
آب باریکه‌ای است روزیِ من
شکر حق می‌کنم از این بابت 

شط خیال

شاعر عبور کرد ز شط خیال خود
باز این دل شکسته نموده وبال خود

 

او را رها کنید که حالش به جا شود
او را رها کنید بماند به حال خود